Bu aralar o kadar yorgunum ki her sabah gözlerim acıyarak uyanıyorum.Şimdi bu lafları babam duysa aman tanrım!! günde 5 kez gözlerimin nasıl olduğunu sorup duracaktır kesin; ama yapacak birşey yok maalesef biraz pimpirikli bir babam var.Olsun ben onu böyle de çoooooooooookk seviyorum:):) Neyse yani konumuza dönecek olursak nedense yazdan sonra hala erken kalkmaya bir türlü alışamadım.Neden böyle olduğunu anlamış değilim ;ama napalım iyi ya da kötü erken kalkmak zorundayım.Ahh bu zorunluluklar beni öldürüyor:(:( Çalışmak zorundayım,kurallara uymak zorundayım,iyi beslenmek zorundayım, kendimi geliştirmek zorundayım, lakayit olmamak zorundayım, zorundayım da zorundayım... bazen çok sıkılıyorum bu sorumluluklardan.Düzenli biri olmama ve düzeni sevmeme rağmen tüm bu zorunluluklar bazen çok sinirime dokunuyor.Yapsan bir hal yapmasan bir hal!! Nolcak bizim bu halimiz?!!En iyisi çekip gidebilmek ; ama nereye kadar di mi? Yani nereye gidersen git yine zorunluluklar peşinde.Ooofff çok dertliyim niyeyse bu aralar:(:(
Aslında pek yazasım da yoktu ;ama böyle zamnlarda yazmak en iyisi benim için.En azından oyalanıyorum, zaman geçiyor.Dün geceki gibi bosbos durmuyorum saatlerce.Öyle iğrenç bir geceydi ki dün, başıma giren ağrının şiddeti ve gecenin o boğucu karanlığı içime bir kasvet getirdi ki hiç sormayın!! Tek düşündüğüm uyuyabilmekti ve nihayet 2 saat sonra isteğim gerçekleşti ve ben uyuyabildim ; yoksa tüm geceyi ayakta geçirebilme potansiyeline sahiptim yani:):p
Neyse bu yazılık bu kadar artık umarım kimsenin böyle kabus gibi geceleri olmaz mışıl mışıl uyuyabildiğiniz geceleriniz olur:):) Şimdiden herkese tatlı rüyalar:):)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder