21 Kasım 2009 Cumartesi

'En kıymetlim'


Nasıl anlatmalıyım ki onu; yanii bu kadar şahsına münhasır, hassas, kalbinde hiç kötülük bulunmayan biri nasıl anlatılır ki!!En sevdiğim şarkının, en sevdiğim sözüyle onu anlatmaya başlamak daha kolay olsa gerek :'En kıymetlim'.Neden bilmiyorum ama bu aralar fazla duygusalım;ufacıcık birşeyden hemen etkileniyorum o yüzden bu yazıyı da çok duygulanmadan bitirebilsem iyi olacak.
......
1995 senesinde evimize müthiş bir hediye geldii.Ben daha 5,5 yaşındaydım ve o zamanlar bunun ne kadar kıymetli bir hediye olduğunu doğal olarak anlayamıyordum ; aksine saltanatımın bozulmasına neden olan biri olarak görüyordum:) Fakat zaman geçtikçe biz büyürken aramızdaki her şey de giderek büyüdü.Yani küçükken annemlerin bana dediği' elvancım biz Vuslat'ı senin için dünyaya getirdik' sözü giderek anlam kazanmaya başladı.Aramızdaki yaş farkını hep dert eden ben artık onunla zaman geçirmek için heyecanlanır duruma geldim.Kendisi kardeşim diye söylemiyorum; ama dünyanın en güzel gülen, en güzel sevebilen ve en temiz kalpli insanıdır o:)O benim en kıymetlimdir.En çok güvendiğim, en çok özlediğim , en çok sevdiğimdir.Moralim bozulunca hep söylenilen ;ama asıl o söyleyince etki eden 'abla üzülme ya geçer, gerçekten' sözü benim onun ağzından duyup da bıkmayacağım birçok şeyden biri.Çünkü biliyorum ki o laf olsun diye söylemiyor ;kalbinin taaa en içinden buruk bir edayla söylüyor.Yani Vuslat gibi bir kardeşim olduğu için aileme ne kadar teşekkür etsem az.Bu arada bu kadar anlatmışken onu biraz da kavga sebeplerimizden bahsetsem iyi olur sanırım.Onu bu kadar çok seviyorummm evet ; ama bu hiç kavga etmediğimiz anlamına da gelmiyor tabi.Kavga sebeplerimizden biri Vuslat'ın dağnıklıdır mesela.Odasında oluşan küçük küçük tepecikler benim hep sinirimi bozmuştur,saçlarını kuruttuktan sonra kurutma makinasını yerine kaldırmayışı da cabası.Daha sonra Vuslat hep şarkı söyler ;çok neşelidir çünkü.Ama bu şarkılar hep benim uyuduğum saatlere denk gelmemeli değil mi? AAA olur mu ama ben uyuyacağım ki Vuslat şarkı söylesin değil mi!Ya da hep ben uyurken Vuslat'ın aklına benim odamdan bir şeyler almak gelir.Çekmecelerden çıkan pat küt sesler beni hep uykumdan sıcratarak uyandırmıştır ve her seferinde evde çığlık çığlığa bir Elvan gezinmiştir.İşte kavga etmemize neden olan çoğu sebep bunlar bir de Vuslat'ın bitmek bilmeyen 'Tamam, 1 dakika' durumları.Bunları saymazsak aslında biz çoooookkkk huzurlu bir aileyiz:)
Ama ne de olsa o:Ailemizin en miniği, anneannemin en yaramaz torunu, dedesinin gülü, babasının küçüğü,annesinin canı, teyzesinin Vusi'si,kuzenlerinin kuzusu,halalarının 'artık bir şey'si(anlayana) ve ablasının en ama en KIYMETLİSİDİR.
Biliyorum birazdan yanımda bitip 'abla ya ne yazdın söylesene' diyip beni o meşhur ısrarcılığıyla akşam akşam öldürmeye çalısıcak.O yüzden ben okumasına izin vermeden ve yazımı bitirmeden önce şunu söylemeliyim: SENİ ÇOK AMA ÇOK SEVİYORUM KARDEŞİM BENİM.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder