Sonunda 20 oldumm!! Hep 18 i bekliyordum çok daha özgür olacağım diye ; ama sonradan fark ettim ki hiç de birşey olmuyormuş:) Şimdi de 20yim ve yine birşey yok... Sadece komik arkadaş şakaları ve biraz da stres. Yoksa hala aynı kurallar hala aynı anne baba:(( Neyseki bu sefer doya doya kutlayabiliceğim doğum günümü; ne ÖSS stresi ne de kimi çağırsam kargasası... Tüm bunların dışında aslında fark ettim ki ben hızlaaa yaşlanıyorumm. Evet daha çok erken bunları söylemek için belki; ama şu anı ıskalamak korkusu var ya şimdiden başıma bela oldu. Yani ne zaman gideceğimiz belli değil ya burdan, o insanı geriyor bazen:):) E her dakikanın tadını çıkaramıyor insan da ; bazen şöyle sıkı bir bunalıma girdiğimiz oluyor ve belki de o anlarda hayatta olup biten onlarca şeyi teğet geçiyoruz. Yani ne bileyim belki de hayatımıza girecek birini ya da hayatımızı değiştirecek bir olayı kaçırıyoruz. Yaşım artık hızla ilerlemeye başladıı tabii bunları düşünmek lazım:) Bazen düşünüyorum diğer tarafta sorsalar bana;
Elvan ;
En çok eğlendiğin
En çok güldüğün
En çok sevdiğin
En çok güvendiğin
En çok kızdığın
En çok kırdığın
En çok kırıldığın
En çok utandığın
En çok ........
zamanlar ne zaman diye. Ne cevap veririm acaba? Tabiki hepsinin tek bir cevabı olamaz ; ama kafamı meşgul eden şey bunların cevaplarını bulmak değil; sadece o anların farkında olup olmamak ; tam anlamıyla yaşayabilmiş olmak. Hayatı es geçmemek benim derdim. Üzüldüysem , kırıldıysam, kızdıysam ya da çok sevindiysem sonuna kadar yaşamak ve tüm bunlarla beraber daha güçlü olabilmek. Mükemmel de olamayız biliyorum ; ama en azından hayatın hakkına vermeye çalışmak bile yeter. İşte tam bu noktada endişelerim su yüzüne çıkıyor. Beynimde binlerce karınca tüm bunları bir bir taşıyor oraya buraya. Bazen de bunları düşünürken hayatı kaçırıyorumdur diye düşünüyorum ; ama yine de çıkamıyorum bu işin içinden. Galiba en iyisi pek de düşünmeden istediğin gibi yaşamaya çalışmak.... Ve her ne olursa olsunn iyiki geldin, hoşgeldin 20 yaşımmm:):)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder